لـطـيـــــف ؒ جـــــــي لات ؛جن جون سيڻَ لَهنِ سارُون، تن تان ڏُکندو ڏُور ٿئي.

دارُون    ۽     ڪارُون، جان     ڪِي ڪيا    ويڄَ مون؛
ٻُڪِي        ڏيندا       ٻاجَھه   جِي،  نِهاري            ناڙُون؛
جن جون  سيڻَ لَهنِ  سارُون،  تن تان  ڏُکندو ڏُور ٿئي.

ويڄن مون تي ڪئين ستيون ۽ ڦڪيون آزمايون ۽ وس ڪيا،پرين منهن جي نبض جاچي مون کي محبت جي دوا ڏيندا. جن جي محبوب سنڀال رکن ٿا تن جون سڀ تڪليفون دور ٿيو وڃن!