لـطـيـــــف ؒ جـــــــي لات ؛ آيَلِ! اُنِ نه وِسَهان، هَنجُون جي هارِينِ؛

آيَلِ! اُنِ نه وِسَهان، هَنجُون جي هارِينِ؛
آڻيو آبُ اََکينِ ۾،   ڏيھه کي ڏيکارِينِ؛
سَڄَڻُ  جي سارِينِ،سي نڪيروئن نه چون 

ڪِي.

اي امڙ! مون کي انهن تي ويساه ناهي جيڪي پڌري پٽ ڳوڙها ڳاڙين ٿيون ۽ اکين ۾ پاڻي آڻي دنيا کي ڏيکارين ٿيون.جيڪي واقعي پرينء کي ياد ڪن ٿيون سي نه ته روئن ٿيون ۽ نه ئي لوڪ کي ڪجھ ٻڌائين ٿيون!