لـطـيـــــف ؒ جـــــــي لات ؛ پاڻِي پَهلوانَ، لَحظي مَنجِھه لَنگِھي ويا.

سارِي رات سُجانَ، سَودو ڪَن صاحبَ سين؛
ٻانهپَ  ڀَري  ٻيـڙِيُون،    هليا    جوپَ     جُوانَ؛
پاڻِي  پَهلوانَ،     لَحظي  مَنجِھه  لَنگِھي  ويا.

عقلمند سڄي رات پنهن جي مالڪ سان لنئو لڳائي رکن ٿا.انهن ٻانهپ ۽بندگيء جو سودو ڪري پنهن جي زندگيء جي ٻيڙي ان وکر سان ڀري ڇڏي.هاڻي انهن پهلوانن لاء دنيا جي سمنڊ جو پاڻي ڪابه حيثيت نٿو رکي.اهي هڪڙي ساعت ۾ ان مان پنهن جي ٻيڙي پار ڪري وڃي منزل تي رسيا.